Elewacja zdobi dom
Faktura tynku ma duży wpływ na wygląd elewacji. Wbrew panującemu przekonaniu, różnica w fakturze tynku nie zależy wyłącznie od użytego przy zacieraniu narzędzia. To, czy struktura tynku będzie wyrazista, czy delikatna, zależy od ilości i wielkości ziaren kruszywa zawartego w masie tynkarskiej, a także od sposobu nakładania materiału. Najczęściej spotykane faktury tynku to baranek i kornik. Pierwszy z nich uzyskiwany jest przy użyciu masy tynkarskiej, która w zależności od wielkości kruszywa daje efekt mniejszych lub większych grudek. Z kolei tynk o wzorze kornika powstaje przy użyciu jednolitych, owalnych ziaren o większej średnicy, które w czasie zacierania tworzą w warstwie tynku specyficzne rowki.

Najpierw wyrównujemy

Przygotowana pod nałożenie tynku powierzchnia powinna być gładka. Większe nierówności i wgłębienia należy wygładzić zaprawą do szpachlowania. Niewielkie nierówności podłoża pomaga ukryć tynk o fakturze baranka, który dzięki odpowiedniej wielkości kruszywa, tworzy charakterystyczną strukturę gruboziarnistego grysu. Szczególnie polecany jest tutaj tynk Elastyczny/wytrzymały, który w elastyczny sposób dopasuje się do nierówności ściany i zamaskuje niewielkie niedoskonałości.

Zacieranie tynku

Etap zacierania jest niezwykle ważny, ponieważ właśnie podczas tej pracy związki hydrofobowe, zawarte w masie tynkarskiej, uaktywniają się, zatrzymując wodę na powierzchni i czyniąc ją odporną na zmywanie. Warto pamiętać, że każdy rodzaj tynku wymaga innego sposobu pracy i od niego zależy efekt końcowy. Dlatego, aby uzyskać wygląd baranka, konieczne jest zacieranie ruchami okrężnymi w jedną stronę. Większa dowolnością charakteryzuje się kornik, którego nakładanie może odbywać się za pomocą dowolnych ruchów: poziomych, pionowych, ukośnych lub okrężnych, w zależności od oczekiwanego wyglądu.

Czyszczenie elewacji

Podejmując decyzje o wyborze struktury tynku, należy wziąć pod uwagę skłonność do brudzenia się powierzchni. Dotyczy to szczególnie miejsc silnie zurbanizowanych. W przypadku domów usytuowanych blisko fabryk czy dróg o dużym natężeniu ruchu, na ścianach zbiera się więcej zanieczyszczeń. W połączeniu z kwaśnymi deszczami, powodują one powstawanie nieestetycznych zacieków. Są one szczególnie widoczne na elewacjach pokrytych tynkiem typu kornik, gdzie zanieczyszczenia są trudniejsze do usunięcia. Dodatkowo w rowkach mogą rozwijać się grzyby i pleśnie. Tynk o wzorze baranka ma strukturę bardziej jednolitą, która jest łatwiejsza do czyszczenia. W przypadku tynków strukturalnych najlepszym sposobem oczyszczania jest zmywanie elewacji za pomocą aparatów ciśnieniowych. Warto pamiętać, że na terenach o znacznym zanieczyszczeniu powietrza zaleca się stosowanie tynków o możliwie drobnym uziarnieniu. W przypadku tynków o fakturach drapanych – specjaliści polecają zacieranie w kierunku pionowym. Najlepszym rozwiązaniem jest  zastosowanie systemu Samoczyszczącego/perlistego, w ramach którego do wyboru mamy tynk o fakturze baranka o grubości ziarna 1,5mm i 2 mm oraz kornik o grubości ziarna 2 i 3 mm, a efekt samoczyszczenia uzyskujemy dzięki zastosowaniu silikonowej farby samoczyszczącej z efektem perlenia.