Definicja Beton produkowany metodami tradycyjnymi zawiera z reguły znacznie więcej wody, niż wynika to z warunku całkowitej hydratacji cementu. Aby udział wody kapilarnej utrzymać na możliwie niskim poziomie, należy z tego betonu podczas i po zarobianiu odciągnąć część wody pompą próżniową i nakładanymi na beton matami odsysającymi. Wskutek tego zabiegu beton zostanie nieco zagęszczony, ale zachowuje on mimo to “niezwłoczną” wytrzymałość na ściskanie do 0,25 N/mm 2 . Zmniejszenie proporcji woda/cement poprawia ponadto wiele innych cech betonu.

Beton obrabiany metodą próżniową – po związaniu – jest z zasady mocniejszy i wykazuje mniejsze zmiany objętości. Dalej poprawia się odporność powierzchni betonu na zmiany warunków atmosferycznych.

Jeśli beton jest wykorzystywany do wykonywania podłóg przemysłowych, to w porównaniu z betonem zwykłym, beton obrabiany metodą próżniową wytwarza się o konsystencji pomiędzy normalną a płynną.
Wskazówki praktyczne
Technika odsysania wody z betonu ograniczona jest do głębokości 15-20 cm. Po zakończeniu obróbki próżniowej powierzchnię należy wyrównać.

Do ochrony i zabezpieczenia powierzchni betonu próżniowego odnoszą się wszystkie zasady stosowane w przypadku betonu zwykłego.

Literatura
PN-B-23010. Domieszki do betonu. Klasyfikacja i określenia (obow. od 1.1.1986).
PN-B-06241. Domieszki do betonu. Domieszki przyspieszające twardnienie. Wymagania i badania efektów oddziaływania na beton (obow. od 1.7.1991).
PN-B-06242. Domieszki uszlachetniające. Wymagania i badania efektów oddziaływania na beton (obow. od 1.7.1991).
PN-B-06243. Domieszki uplastyczniające i upłynniające. Wymagania i badania efektów oddziaływania na beton (obow. od 1.7.1991).
PN-B-06244. Domieszki kompleksowe. Wymagania i badania efektów oddziaływania na beton (obow. od 1.7.1991).