Dach odwrócony jest to jednołupinowa niewentylowana konstrukcja dachowa, w której izolacja wodochronna jest położona na konstrukcji (warstwie) dolnej. Warstwę izolacji termicznej układa się tutaj na izolacji wodochronnej i zabezpiecza dodatkowym obciążeniem przeciw poderwaniu (oderwaniu) przez wiatr. Ponieważ izolacja termiczna jest wystawiona na bezpośrednie działanie wilgoci, należy do niej stosować odpowiednie materiały dopuszczone przez upoważnione instytuty. Wskazane są w tym wypadku materiały izolacyjne z wyciskanego polistyrenu (XPS).

Straty ciepła wskutek podpływania wody deszczowej pod izolację termiczną uwzględnia się w zależności od grubości płyt izolacyjnych, jak również od grubości warstw budowlanych ułożonych poniżej płyt izolacyjnych. Dokonuje się tego przez dodanie poprawki obliczeniowej do współczynnika k:

Wskazówki praktyczne
Ponieważ przy nagle występującym zimnym opadzie deszczu, zwłaszcza w lecie, dochodzi do nagłej zmiany temperatury konstrukcji dolnej, to dach odwrócony powinien być układany tylko na takiej warstwie (konstrukcji dolnej), która potrafi magazynować ciepło. Masywne konstrukcje dolne (na przykład żelbetowe) nadają się więc doskonale, profile stalowe (blachy trapezowe) natomast nie.

Odwodnienie dachu trzeba tak zaprojektować, aby w obszarze izolacji termicznej nie gromadziła się woda “stojąca”, a niekiedy powinno się wykonać potrzebny spadek.

Warstwy powyżej izolacji termicznej muszą być otwarte na dyfuzję, aby płyty izolacji termicznej nie mogły pobierać wilgoci z dyfundującej pary wodnej. Powyżej płyt izolacyjnych należy ułożyć otwartą na dyfuzję włókninę, a na niej również warstwę otwartą na dyfuzję (żwir o grubym uziarnieniu bez frakcji drobnych, fabryczną płytę drenującą).

Układanie płyt izolacji termicznej wykonuje się jednowarstwowo na zakładkę. Przy układaniu dwuwarstwowym powstaje niebezpieczeństwo, że między płytami izolacyjnymi będzie tworzyć się błona wodna dyfuzjoszczelna.

Konieczne obciążenie dodatkowe zależy od obciążenia ssaniem wiatru i od grubości płyt izolacji termicznej. Aby zapobiec podnoszeniu płyt przez wypór spowodowany przez “stojącą” wodę, wykonana warstwa żwirowa powinna mieć taką samą grubość jak te płyty. Niekiedy jednak można zmniejszyć grubość warstwy żwirowej, stosując włókninę rozdzielającą obciążenia (należy tutaj uwzględniać złagodzenia wymagań podane przez producenta).

Literatura
PN-91/B-02020. Ochrona cieplna budynków. Wymagania i obliczenia.
PN-EN ISO 6946:1998. Komponenty budowlane i elementy budynku. Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła. Metoda obliczania.
PN-98/B-23117. Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Bloki i płyty ze sztywnej pianki poliuretanowej.
Izolacja przeciwwilgociowa aprobaty nr, nr 2871/97-AT-15, 2849/97-AT-15, 3110/98-AT-15; izolacja wodochronna aprobaty nr, nr 2871/97-AT-15, 3110/98-AT-15 Instytutu Techniki Budowlanej. Katalog 1999, Warszawa.
DIN 18164. Schaumkunststoffe (Tworzywa sztuczne piankowe).