Przed rozpoczęciem prac
murarskich należy sprawdzić poziomy we wszystkich narożnikach budynku.
W tym celu wskazane jest rozmieszczenie łat, które pozwolą na
naniesienie i zaznaczenie potrzebnych nam poziomów.

Pozioma izolacja przeciwwilgociowa

Będzie chronić mury
przed wciąganiem wilgoci. Układa się ją na ścianie fundamentowej (lub
piwnicznej) pod pierwszą warstwą pustaków Porotherm. Najwygodniej
wykonać izolację ze specjalnej folii lub papy, układanej pasami
łączonymi na co najmniej 10-centymetrowy zakład.

Pogoda na murowanie

Podczas murowania przy użyciu zaprawy ciepłochłonnej temperatura
otoczenia nie może być niższa niż +5°C. Dodatki przeciwmrozowe stosuje
się tylko do zapraw tradycyjnych.

Przygotowanie zaprawy

Do murowanie zewnętrznych ścian jednowarstwowych zalecane jest
użycie gotowej zaprawy ciepłochronnej Porotherm TM. Porotherm TM
to lekka zaprawa produkowana na bazie perlitu. Zastosowanie jej
poprawia izolacyjność cieplną muru o ok. 15% oraz zapewnia jednorodność
termiczną przegrody. Użycie zaprawy termoizolacyjnej niweluje również
ewentualne skutki błędów wykonawczych. Można przygotowywać ją w
betoniarce lub za pomocą ręcznego wolnoobrotowego mieszadła, trzymając
się zaleceń podanych na opakowaniu. Do ścian zewnętrznych warstwowych
z dodatkową warstwą ocieplenia oraz do wszystkich ścian wewnętrznych
należy stosować zwykłe zaprawy murarskie.  Ważne jest, by zaprawa miała
odpowiednią konsystencję. Zbyt płynna będzie ściekać w otwory pustaków,
a zbyt gęstą trudno będzie rozprowadzić. Ziarna kruszywa nie mogą być
zbyt duże i ostre, bo mogłyby uszkodzić izolację przeciwwilgociową.

Poziomowanie podłoża

Podłoże pod pierwszą warstwę pustaków musi być równe. Trzeba je
wypoziomować, aby uniknąć spotęgowania odchyleń podczas murowania.
Można to zrobić przy użyciu poziomicy wężowej albo za pomocą
niwelatora.

Przygotowanie pustaków

Istotne jest, aby przed rozpoczęciem murowania zwilżyć pustaki, co
pozwala zapobiec zbyt szybkiemu oddawaniu wody przez zaprawę.
Odpowiednia ilość wody niezbędna jest do prawidłowego wiązania zaprawy
murarskiej i do tego, by po zakończeniu procesu wiązania miała ona
odpowiednią wytrzymałość. Szczególnej staranności należy dołożyć
w przypadku murowania w okresie wysokich temperatur. Wówczas wskazane
jest nawet zdjęcie z palety folii ochronnej i polewanie pustaków
strumieniem wody. W przypadku temperatur niższych dopuszczalne jest
zwilżanie tylko samej płaszczyzny stykającej się z zaprawą.

Pierwsza warstwa zaprawy

Przystępując do prac murarskich postępujemy analogicznie, jak
w przypadku murowania z tradycyjnych formatów ceramicznych. Zaczynamy
od ułożenia warstwy wyrównawczej, którą  wykonujemy z zaprawy
murarskiej rozłożonej równomiernie na całej szerokości muru.
W przypadku murowania pustaków na fundamencie warstwę wyrównawczą
układa się na poziomej izolacji przeciwwilgociowej z papy lub
specjalnych folii izolacyjnych. Po wypoziomowaniu podłoża, zwilżeniu
pustaków i przygotowaniu zaprawy można przystąpić do murowania.

Zaczynamy murowanie

Murowanie ścian
zewnętrznych rozpoczyna się od narożników. Zależnie od rodzaju pustaków
przeznaczonych na ściany jednowarstwowe, narożnik można wykonać tylko z
podstawowych elementów pełnowymiarowych (Porotherm 38 P+W) albo przy
użyciu elementów uzupełniających: połówkowych i narożnikowych
(Porotherm 44 P+W, Porotherm 44 Si) oraz połówkowych (Porotherm 50
P+W). Trzeba pamiętać o naniesieniu zaprawy na boczną powierzchnię
pustaka, dostawianego w narożu do powierzchni czołowej pustaków,
ułożonych prostopadle. Po ułożeniu pustaków sprawdza się poziom warstwy
i lekko dobija pustaki gumowym młotkiem.

Kolejne warstwy narożników

W każdym narożniku
najlepiej jest ułożyć minimum trzy warstwy pustaków zanim wypełni się
odcinki ścian pomiędzy nimi. Fachowo określa się to  „wyciąganiem
narożników”. Pustaki w narożnikach muszą być ułożone naprzemiennie.
Należy zadbać o uzyskanie jednakowego poziomu kolejnych warstw pustaków
we wszystkich narożnikach.

Sprawdzanie pionu

Kontrolę pionowego
wykonania muru powinno się przeprowadzać przy użyciu poziomicy, po
ułożeniu każdej kolejnej warstwy pustaków w narożniku. Kontrolę
poziomego ułożenia pustaków pomiędzy narożnikami, umożliwi
rozciągnięcie sznurka murarskiego

Łączenie poziome

Budowanie w systemie Porotherm nie wymaga wykonywania pionowej
spoiny pomiędzy pustakami. Niezbędna jest jedynie spoina pozioma.
Zaprawy używa się więc tylko do łączenia kolejnych warstw pustaków,
nakładając ją kielnią murarską, koniecznie równomiernie, na całą górną
powierzchnię już ułożonej warstwy elementów. Grubość warstwy zaprawy po
wmurowaniu pustaków powinna wynosić 8 -15 mm, optymalnie 12 mm, co
pozwala na zachowanie modułu wysokości (wys. pustaka + gr. warstwy
zaprawy) równego 250 mm. Za niepoprawne uważa się rozkładanie zaprawy w
postaci tzw. “placków”. Rozkładanie zaprawy w postaci pasów wzdłuż
krawędzi muru jest dopuszczalne tylko pod warunkiem obliczeniowego
sprawdzenia nośności muru z uwzględnieniem rzeczywistej szerokości
spoiny. Należy mieć jednak na względzie, iż stosowanie tego sposobu
układania zaprawy zmniejsza nośność muru nawet o ponad 50%. Uwaga! zaprawę należy układać na całej szerokości muru.

Łączenie pionowe

Pustaki kolejno wmurowywane w warstwę łączy się ze sobą tylko na
pióro i wpust. Ich boczne powierzchnie są tak wyprofilowane, że
połączenie to zapewnia odpowiednią wytrzymałość i szczelność muru. Aby
uniknąć zrolowania się zaprawy, pustaki trzeba wsuwać od góry w
wyprofilowania już ustawionych elementów i dopiero potem dociskać do
zaprawy.

Ustawianie pustaków

Podczas murowania
ścian bardzo przydatny jest sznurek murarski, który rozpina się
pomiędzy gotowymi narożnikami. Ułatwia on zachowanie jednego poziomu
dla wszystkich pustaków układanych w warstwie. Ustawienie pustaka
dopasowuje się do wysokości sznurka i ułożenia innych pustaków,
korzystając przy tym z gumowego młotka.

Ściana pomiędzy narożnikami

Wykonuje się ją
dopiero, gdy w narożnikach ułożone są pierwsze warstwy pustaków.
Wcześniej trzeba sprawdzić, czy poziom pustaków w narożnikach jest
identyczny. Pomóc w tym mogą pionowe łaty z naniesionymi poziomami
kolejnych warstw. Uwaga! Murowanie kolejnych warstw ściany zawsze rozpoczyna się od narożników.

Przewiązania w murze

Pustaki układa się w
kolejnych warstwach w sposób zapewniający prawidłowe ich przewiązanie.
Spoiny pionowe w sąsiadujących ze sobą warstwach w żadnym wypadku nie
mogą się pokrywać, lecz muszą być przesunięte o co najmniej 0,4 h
(gdzie h jest wysokością pustaka) tj. o 10 cm. O ile jest to możliwe,
zaleca się wykonanie przewiązania poprzez przesunięcie wynoszące pół
pustaka w dwóch sąsiadujących warstwach muru. W przypadku ściany
Porotherm o niemodularnej długości (tj. różnej od n x 12,5 cm)
konieczne jest stosowanie elementów uzupełniających w postaci pustaków
docinanych, które zaburzają regularny układ przewiązań w murze i
powodują mniejsze, niż 10 cm przewiązanie. Przewiązanie elementu
murowego uzupełniającego nie może być jednak mniejsze niż 4 cm.
Przewiązania takie nie powinny pokrywać się ze sobą w kolejnych
warstwach. Pustaki docinane należy wmurowywać w miarę możliwości w
środkowej części ściany, a nie przy jej krawędziach. Ewentualne ubytki
pustaków w ścianach jednowarstwowych należy przed tynkowaniem uzupełnić
ciepłochronną zaprawą murarską Porotherm TM lub termoizolacyjną zaprawą
tynkarską Porotherm TO.

Łączenie ściany zewnętrznej i wewnętrznej nośnej

Wewnętrzną ścianę nośną z pustaków Porotherm najlepiej budować
równocześnie ze ścianą zewnętrzną. Łączy się je ze sobą wpuszczając w
co drugiej warstwie pustak ściany wewnętrznej na głębokość 10 – 15 cm w
ścianę zewnętrzną. Połączenie musi być ocieplone 5-cm warstwą
styropianu. Materiał ten rekompensuje lokalne zwiększenie przewodności
termicznej ściany spowodowane większą przewodnością termiczną pustaków
ścian wewnętrznych nośnych. W pozostałych warstwach pierwszy pustak
ściany wewnętrznej wystarczy dostawić do ściany zewnętrznej i połączyć
z nią zaprawą murarską. Jeżeli ściana wewnętrzna będzie wznoszona
później, należy przewidzieć możliwość wsunięcia jej pustaków w ścianę
zewnętrzną poprzez wykonanie “strzępi”.

Łączenie ściany zewnętrznej i działowej

Ściany działowe zwykle buduje się po wymurowaniu ścian nośnych
(zewnętrznych i wewnętrznych), jednak trzeba pamiętać o wcześniejszym
zamontowaniu w nich stalowych kotew ocynkowanych. Posłużą one jako
łączniki pomiędzy ścianą nośną a działową. Jednym końcem powinny być
zatopione w zaprawie tworzącej poziomą spoinę ściany nośnej, a drugim -
w poziomej spoinie ściany działowej. Po wymurowaniu ściany działowej
ewentualną szczelinę pomiędzy ścianą a stropem (1 do 2 cm) wypełnia się
zaprawą murarską lub pianką montażową. Uwaga! Ściany wewnętrzne (nośne oraz działowe) muruje się na zaprawie zwykłej.

Po zakończeniu dnia pracy zaleca się zabezpieczenie, np. folią lub
papą ostatniej warstwy pustaków i świeżej zaprawy. Zapobiega to
rozmywaniu zaprawy przez deszcz. Należy również chronić “koronę” już
wykonanego muru przed opadami atmosferycznymi. W szczególności należy
unikać sytuacji, w której wody opadowe dostają się w drążenia pustaków
i zawilgacają od wewnątrz ścianę.

Docinanie
pustaków

Jeśli ściany budynku nie mają
modułowych rozmiarów pozwalających na wykonanie ich tylko z pełnych elementów,
pojedyncze pustaki układane w kolejnych warstwach ściany lub bezpośrednio pod
stropem trzeba będzie przyciąć. Do cięcia można użyć ręcznej pilarki
brzeszczotowej z napędem elektrycznym lub piły stołowej z tarczą diamentową.