Czy pora roku ma wpływ na kładzenie glazury?

Pamiętajmy jednak
o tym, że przy kładzeniu płytek niezmiernie ważne jest, aby podłoże, na którym
je kładziemy było wysezonowane. Mówimy tutaj o nowo wybudowanych budynkach. Nie
chodzi o to, że płytki trzeba kłaść w jakimś określonym sezonie roku. Należy
jednak poczekać około 3 miesięcy aby beton czy jastrych, na którym będziemy
kładli płytki, przestał "kurczyć się", co mogłoby spowodować pęknięcia na nowo
położonej glazurze.

Ściany lub podłoga powinny być suche i czyste.
Często wymagają one dodatkowo wyrównania. W tym celu stosuje się masy szpachlowe
i wyrównujące. Podłoża chłonne, tj. beton, płyty g-k, beton komórkowy, tynki
mineralne należy też odpowiednio zagruntować preparatem, który zwiększa ich
przyczepność. Płytki kładzione na balkonie czy tarasie powinny być mrozoodporne,
natomiast kleje i zaprawy do fugowania zarówno mrozoodporne jak i wodoodporne.
Warstwa kładzionego kleju z reguły nie powinna być grubsza niż 5 mm, gdyż mogą
nam popękać jak nie same płytki, to szkliwo, którym są pokryte.

Należy
też pozostawić dylatacje, czyli szczeliny pozwalające na pewne ruchy wyłożonej
glazurą podłogi. Podczas zimy różnice temperatur w ciągu doby mogą wynosić nawet
kilkanaście stopni Celsjusza, a to – jeśli dylatacje są zbyt małe, powoduje
pękanie fug i wysadzanie pojedynczych płytek. Pamiętajmy też o zrobieniu
odpowiednio szerokich spoin. Umożliwiają one płytkom swobodne odkształcanie,
dzięki czemu te nie pękają i nie odpadają. Spoiny między płytkami ułożonymi
wewnątrz domu mogą być wąskie, natomiast te wykonywane na zewnątrz powinny mieć
szerokość co najmniej 4 mm. Wybór szerokości fugi jest też uzależniony od
wielkości kładzionych płytek. Do płytek o dużym formacie, ze względu na większe
odkształcenia bezpieczniej stosować szerokie spoiny.