Wskazówki praktyczne
Chemiczna ochrona drewna (DIN 68 800-3) oraz ochrona drewna przez malowanie, nie powinna zastępować konstrukcyjnej ochrony drewna. Sama konstrukcja okien powinna gwarantować podstawową i najważniejszą ochronę drewna.

Chemiczna ochrona drewna przed grzybem jest zalecana dla wszystkich jego rodzajów, które nie należą do klasy odporności 1 lub 2. Taka chemiczna ochrona polega dziś głównie na powlekaniu preparatami grzybobójczymi.

Elementy budowlane z drewna przed ich zamontowaniem i oszkleniem powinny być poddane co najmniej jednokrotnemu powlekaniu gruntującemu wszystkich powierzchni i jednokrotnemu malowaniu pośredniemu. Wkładki zabezpieczające (żaluzje), okapy i inne elementy metalowe oraz uszczelnienia powinny być mocowane najwcześniej po pierwszym malowaniu pośrednim.

W celu konserwacji powierzchni okien drewnianych można stosować następujące systemy powlekania:

Pod określeniem malowanie kryjące rozumie się głównie lakierowanie, które tworzy na powierzchni drewna warstwę zamykająca pory. Wadą lakierowania jest fakt, że wilgoć wnikająca do wnętrza drewna przez nieszczelności (rysy włoskowate, szczeliny w parapecie, nierówności szkła) nie jest w stanie się uwolnić, lub odparowuje wyjątkowo wolno. To zatrzymywanie wilgoci może być przyczyną uszkodzeń gnilnych i łuszczenia się warstwy lakieru.

W przeciwieństwie do lakierowania powłoki malarskie tworzą na powierzchni drewna powłokę porowatą, przez którą para może dyfundować bez przeszkód. Jednakże okna powlekane wymagają częstszego malowania po stronie zewnętrznej, niż okna lakierowane.

Zależnie od sposobu i koloru nanoszonej powłoki wywiera ona zróżnicowane działanie na drewno, powodując szarzenie, tworzenie rys lub występowanie żywicy (tablica 1).