Dietmar Klausen – Tłumaczył Andrzej Machalski

Opisano tu obliczeniową metodę określania (wyznaczania) składu pożądanej mieszanki kruszywowej z trzech frakcji ziarnowych.

Cel i sposób obliczania
Naturalne zasoby pospółki są najczęściej nadmiernie drobno- lub gruboziarniste. Zwykle więc wydobyte kruszywa rozdziela się w żwirowniach najpierw na oddzielne grupy ziaren, które później niejako na nowo zestawia się (komponuje) w żądane mieszanki kruszywowe.

Za pomocą metody podziarna i nadziarna można projektować mieszanki z trzech lub więcej frakcji ziaren. Najpierw ustala się udziały poszczególnych frakcji według ich zawartości w zadanej lub zamierzonej krzywej przesiewu. Potem dokonuje się korekty tych wartości przez uwzględnienie udziałów podziarna i nadziarna w dysponowanych frakcjach. Ilustruje to poniższy przykład.

Literatura
SCHOLZ W.: Baustoffkenntnis (Materiałoznawstwo budowlane), wyd. 13. Werner-Verlag, D.sseldorf 1995.
PIASTA J., PIASTA W.G.: Beton zwykły. Arkady, Warszawa 1994.
PN-88/B-06250. Beton zwykły.
Kruszywo lekkie. Aprobata Techniczna nr 3205/98-AT-15 Instytutu Techniki Budowlanej. Katalog 1999, Warszawa.