Dobierając
materiał izolacyjny do naszego nowobudowanego czy poddanego renowacji
domu, napotykamy zazwyczaj na barierę nieznanych wartości, które
charakteryzują kupowany przez nas wyrób.

Jednakże nawet zupełnie nie obeznany z zagadnieniami fizyki budowli
czy akustyką klient może w sposób w pełni wiarygodny ocenić, który
materiał jest lepszy, a który gorszy. Trzeba się tylko się zapoznać
wcześniej z kilkoma faktami. Otóż i one:

1.
Od momentu wstąpienia Polski do UE obowiązuje nas jednolity w całej
Europie system mierzenia i deklarowania właściwości technicznych
wyrobów izolacyjnych, czyli:

• Przykładowo: zarówno w Portugalii, jak i na Węgrzech w ten sam
  sposób, zgodnie z tą samą procedurą mierzy się parametr
  „termoizolacyjności” wyrobu (tzw. współczynnik przewodzenia ciepła –
  λ). Mamy więc jednolity sposób mierzenia – laboratoria, które
  przeprowadzają badanie są bardzo skrupulatnie sprawdzane. Dotyczy to
  oczywiście WSZYSTKICH parametrów.

• Przykładowo: zarówno w Grecji jak i w Polsce producent musi
  deklarować właściwości techniczne wyrobu zgodnie z tą samą europejską
  normą, gdzie dokładnie opisane są sposoby deklarowania wartości. Czyli
  producent grecki nie może zaokrąglić wartości w dół (3,5 zadeklaruje
  jako 3,0), a producent polski zaokrągli wartość w górę (3,5 zadeklaruje
  jako 4,0). Obaj muszą zrobić to zgodnie z normą. Mamy więc pewność, że
  producenci nie manipulują liczbami.

2. System ten jest w uproszczeniu mówiąc systemem certyfikacji
europejskiej – czyli CE (te dwie litery muszą pojawiać się na etykiecie
wyrobu)

3. Każdy producent, zgodnie z wymogami polskiego i europejskiego
prawa jest obowiązany zamieszczać informacje o własnościach
technicznych wyrobu na etykiecie.

Etykieta właśnie, to nasz podstawowy informator o cechach wyrobu! I
nie jest ważne czy jest to wyrób z Niemiec, czy z Włoch – informacje na
etykiecie opisują te same cechy, w ten sam sposób mierzone w każdym
kraju UE.

Poniżej kilka wybranych, podstawowych informacji o cechach wyrobów, które mogą lub powinny się znaleźć na etykiecie.

Izolacja termiczna

Na etykiecie znaleźć się mogą dwie różne właściwości:
1.    współczynnik przewodzenia ciepła (tzw. lambda) – wyrażana przy
pomocy greckiej litery – λ. Zawsze w indeksie tej litery powinna
znaleźć się litera „D” oznaczająca, że jest to wartość deklarowana
zgodnie z przepisami. Brak tej litery może oznaczać, że producent
próbuje zwieść klienta poprzez zadeklarowanie wartości lepszej ale
zmierzonej w innych warunkach, a zatem nieporównywalnej. Współczynnik
„lambda” pokazuje nam ile ciepła przeniknie przez materiał niezależnie
od jego grubości (bo jest to cecha materiału, a nie produktu). Im
mniejsza „lambda”, tym lepiej!
a.    czyli materiał z „lambdą” 0,033 izoluje lepiej niż materiał z „lambdą” 0,042
b.    jeśli użyjemy materiału z mniejszą „lambdą” tym więcej ciepła zatrzymamy w domu, tym mniej wydamy pieniędzy na ogrzewanie
2.    opór cieplny – wyrażany przy pomocy litery „R”. Oczywiście litera
„D” w indeksie też musi być zamieszczana o ile producent jest
wiarygodny. Jest to cecha produktu, nie materiału, więc jest zależna od
grubości. Im większe „R” tym lepiej, odwrotnie do „lambdy”
a.    czyli produkt o grubości 150mm (zawsze porównujmy te same
grubości) o „RD”=3,85 będzie izolował gorzej niż produkt o „RD”=4,50
b.    jeśli użyjemy produktu z większym „R” tym więcej zatrzymamy ciepła w domu, tym mniej wydamy pieniędzy na ogrzewanie

Izolacja akustyczna

Izolacyjność akustyczna jest cechą przegrody, nie materiału, więc na
etykietach wyrobów izolacyjnych nie ma informacji dotyczących
bezpośrednio izolacyjności akustycznej, która jest wyrażana w
decybelach [dB]. Natomiast „akustyczną” cechą samego wyrobu jest
współczynnik pochłaniania, na etykiecie zamieszczany jako „AWxx”. Może
być AW1,0; AW0,9 itp. Im większa liczba tym lepiej, czyli AW1,0 jest
lepsze niż AW0,9.
1.    czyli produkt o grubości 50mm (zawsze porównujmy te same grubości
– bo współczynnik pochłaniania jest cechą produktu) z „AW0,9” jest
lepszy niż z „AW0,85”
2.    jeśli użyjemy produktu z większym „AW” to pochłonie on więcej energii dźwiękowej niż produkt z mniejszym „AW”

Izolacja przeciwpożarowa

Izolacyjność przeciwpożarowa też jest zazwyczaj
cechą przegrody nie wyrobu, więc na etykietach wyrobów izolacyjnych nie
ma informacji dotyczących bezpośrednio odporności ogniowej wyrażanej
przy pomocy ciągu liter i liczb np. „REI60”. Natomiast „przeciwogniową”
cechą materiału jest klasa reakcji na ogień, na etykiecie zamieszczana
jako ciąg liter i liczb, np. A1; B2- s1,d1itp. Pierwsze litery alfabetu
są „lepsze” niż kolejne, niższe liczby są „lepsze” niż wyższe. Czyli A1
jest lepsze niż A2, A1 jest lepsze niż B1, A2 jest lepsze niż B1 itd.
1.    zgodnie z dawniej obowiązującą Polską Normą obowiązywały klasy
reakcji na ogień: „niepalny”, niezapalny” itd., czyli klasy wyrażane
przy pomocy słów.
2.    klasom A1, A2-s1(2)(3), d0 odpowiada dawne określenie niepalny
3.    klasom A2-s1(2)(3), d1(2) i B odpowiada dawne określenie niezapalny itd.
4.    klasa F oznacza, że producent nie deklaruje właściwości wyrobu w zakresie reakcji na ogień
5.    jeśli użyjemy wyrobu o klasie A1 lub A2-s1(2)(3), d0 to oznacza, że jest to produkt niepalny

Wpływ wyrobu na zanieczyszczenie środowiska naturalnego

Niestety tego typu informacji jeszcze na etykiecie nie znajdziemy.
Po prostu normy europejskie nie wymagają deklarowania tego typu
własności. Niemniej jednak niektórzy producenci wystawiają tzw.
deklarację środowiskową. Jest to dokument wystawiony przez producenta
wyrobu, w którym na podstawie gromadzonych przez siebie danych wytwórca
przedstawia w sposób liczbowy jak jego wyroby wpływają na środowisko w
całym ich cyklu życia, czyli od wydobycia surowców do jego produkcji aż
do momentu składowania na wysypisku śmieci. Wiarygodność danych
potwierdzana jest tzw. certyfikatem środowiskowym.

1.    jeśli chcemy uzyskać pewność, że producent monitoruje wpływ na
środowisko naturalne swoich wyrobów, a co za tym idzie wdraża
technologie jak najmniej szkodzące naszej planecie, żądajmy od niego
certyfikatu środowiskowego na wyrób przez nas kupowany

2.    istnieje możliwość porównania, który produkt wpływa mniej, a
który więcej na środowisko. Zawarte jest to w deklaracji środowiskowej.
Jeśli więc chcemy uzyskać dokładniejsze dane na ten temat, zwróćmy się
do producenta o szczegółowe wyjaśnienia.