Sprzedaż podzielonej działki może się skończyć zapłaceniem podatku, bo z punktu widzenia VAT sytuacja nie jest jednoznaczna – czytamy w Rzeczpospolitej. Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nakazuje uznawać za czynności opodatkowane takie, które wykonywane są w sposób częstotliwy lub chociażby w okolicznościach wskazujących na taki zamiar. Trudno zaś odmówić go osobie, która np. odziedziczyła dużą działkę budowlaną w Warszawie, Krakowie czy Wrocławiu i nie mogąc jej sprzedać w całości, świadomie parceluje ją na mniejsze kawałki, żeby znaleźć nabywcę i uzyskać zadowalającą cenę. Urzędnikom, których celem jest ściągnięcie jak największych kwot podatków, najprościej jest wtedy uznać, że kilka sprzedaży to już częstotliwość, i po prostu naliczyć VAT. A że przepisy pozostawiają pole do interpretacji, zdarza się, że sprzedaż jednej części działki po dziadkach np. w styczniu, a drugiej w grudniu czy za rok jest traktowana jak działalność gospodarcza.

Urzędy skarbowe często argumentują swoje rygorystyczne stanowisko tym, że w ich praktyce zdarzają się spekulanci skupujący nieruchomości, które później parcelują i jako właściciele sprzedają, unikając VAT. De facto jest to ukryta działalność gospodarcza, a ta powinna być opodatkowana. Tyle że w ten sposób do jednego worka wrzucone zostają również zwykłe osoby fizyczne, które swój majątek mają szanse sprzedać tylko wtedy, gdy podzielą go na części. Nie wykonują ani działalności handlowej, ani produkcyjnej, ani usługowej, a mimo to podlegają VAT. Padają ofiarą interpretowania niejednoznacznych przepisów na ich niekorzyść. Mogą się przed tym bronić dopiero w WSA czy NSA, ale wyroki sądów bywają różne. Nic też nie wskazuje na to, żeby sytuacja miała się zmienić po nowelizacji ustawy o VAT. Pojęcie częstotliwości czynności nadal w niej pozostaje. – zaznacza Rzeczpospolita.