Profile do tynków mogą być wykonane z metalu lub z metalu z powłoką z PVC.
Profile do tynków wewnętrznych wyrabia się przeważnie z ocynkowanego metalu lub z aluminium.
Do pomieszczeń wilgotnych oferuje się profile ze stali nierdzewnej.
Profile ze stali zwykłej przeznaczone do tynków zewnętrznych mają grubszą powłokę cynkową niż profile do tynków wewnętrznych. Do tynków zewnętrznych stosuje się też profile ze stali nierdzewnej oraz profile powlekane powłoką z PVC.

Profile (listwy) do zwykłych tynków dzielą się na:

profile do ochrony krawędzi (listwy narożne),

profile do przykrycia szczelin dylatacyjnych,

profile zaczynające i kończące tynk,

profile do tzw. tynków pospiesznych,

profile do tynków ciepłochronnych.
Z wyjątkiem listew narożnych, profile tynkowe mocuje się na plackach zaprawy rozmieszczonych w odstępach 40-60 cm.
W robotach wewnętrznych profile mocuje się na zaprawie zawierającej gips, a na elewacjach – na zaprawie zawierającej cement.
W razie dłuższego działania wilgoci, nawet cynk jest atakowany przez zaprawę gipsową, dlatego zaleca się krótki okres wysychania.
Listwy narożne mocuje się do muru na przesuwne kotewki śrubowe. Listwy te mają grubość blachy 2-3 mm, natomiast powłokę z PVC 4 mm. Zakłada się je na bardziej zagrożonych narożach, narażonych na uderzenia.
W przypadku tynków ciepłochronnych grubości ponad 60 mm, profile wymagają zakładania specjalnych kabłąków usztywniających, aby zapobiec ich przekręceniu się.
Profile do tzw. tynków pospiesznych zakłada się tam, gdzie stawia się wyższe wymagania co do równości powierzchni, na przykład w przypadku podłoża pod glazurę.
Profile rozpoczynające i kończące tynk umieszcza się tam, gdzie tynk styka się z innymi materiałami. Z jednej strony zapobiega się przez to rysom, z drugiej – powstaje dobrze wyglądający, “czysty” styk.
Profile do szczelin dylatacyjnych zakłada się w obrębie tego rodzaju dylatacji. Mogą one być dwuczęściowe i wówczas tak wbudowane, aby pomiędzy częściami był dostateczny luz. Dzięki temu pozostawia się swobodę ruchów bez zgniatania tynku w strefie profilu.
Jednoczęściowe profile do szczelin dylatacyjnych mają w środku ruchomą część z gumy. Ta ruchoma część może mieć szerokość 20-30 mm.
W przypadku profili z powłoką z PVC nie należy jej otynkowywać, gdyż na dłuższą metę nie zachowa się przyczepności tynku do powłoki.
Natomiast kierunkowe kątowniki druciane w tynku zewnętrznym powinno się przykryć tynkiem na 5 mm dla zapobieżenia ich rdzewieniu.

Literatura
PN-70/B-10100. Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy odbiorze.