Stropy ceramiczne są wykonywane z cegieł lub pustaków, bardzo rzadko
występują jako ceramiczne płyty podparte bezpośrednio na ścianach.
Najczęściej są to płyty ceramiczne np. z cegieł lub wypełnienie z
pustaków podparte na belkach stalowych z dwuteowych profili walcowych
(np. strop Kleina) lub pustaków opartych na beleczkach (żebrach)
żelbetowych (strop Ackremana) lub stalowo – ceramicznych (strop
FERT).

INSTRUKCJA WYKONANIA STROPU ACKERMANA

Strop Ackermana
jest najszerzej stosowanym w polskim budownictwie stropem monolitycznym
z wypełnieniem sztywnym i trwałym. Wypełnienie stropu stanowią pustaki
ceramiczne o wysokości 18 i 20 cm. Rozstaw osiowy żeber stropu wynosi
31cm, obliczeniowa szerokość żebra 7 cm, grubość górnej płyty betonowej
3 lub 4 cm, zależnie od wartości i rodzaju obciążenia zmiennego.

Przekroju
ścianki pustaka nie wlicza się do przekroju nośnego żebra. Ciężar m2
stropu z 3 cm betonową płytą górną wynosi przy stosowaniu pustaków o
wysokości 18,0 cm – 2,65 kN/m2; 20,0 cm – 2,95 kN/m2.

W przypadku gdy obciążenie użytkowe nie przekracza 1,5 kN/m2 stropy Ackermana
mogą być też wykonywane bez górnej płytki betonowej.

Wówczas gdy
potrzebna jest większa wysokość stropu, na pustakach ceramicznych ułożyć można
cegłę dziurawkę przy czym w trakcie betonowania należy zachować szczególną
ostrożność, aby nie strącić dziurawki z pustaka.

Stropy
Ackermana stosowane są też jako płyty prefabrykowane. Pustak o długości 20 cm
powinien wytrzymać w pozycji odpowiadającej jego ułożeniu w stropie obciążenie
równomiernie rozłożone o wartości 3,0 kN.

Wartości te należy rozumieć jako
średnie z serii składającej się z co najmniej z trzech badań przy czym żaden z
wyników tych badań nie może być niższy od wartości średniej o więcej niż
20%.

Uwaga: pustaki powinny być ułożone przemiennie.

Wykonanie stropu

Po doprowadzeniu ścian do poziomu ułożenia stropu i ich
spoziomowaniu przystępuje się do postawienia rusztowania i deskowania dla
pustaków Ackermana. Stosuje się stemple z okrąglaków o średnicy nie mniejszej
niż 14 cm. Układa się na nich poprzecznie (rygle) z desek grubości co najmniej
38 mm. Stemple powinny być stężone deskami o grubości 24 ÷ 32 mm, przybitymi do
nich na krzyż.

Na ryglach układa się deskowanie z prześwitami,
rozmieszczonymi w taki sposób, aby pod żebrem wypadała deska. Poziom deskowania
reguluje się przez podbijanie lub luzowanie klinów pod stemplami. Gdy parter nie
jest podpiwniczony, stemple powinny być ustawione na podkładzie z deski o
grubości 38 mm. Pod stemple ustawione na wykonanym już stropie niższej
kondygnacji można nie stosować podkładek z desek.

Wieniec żelbetowy: wykonywany jest dookoła budynku na
ścianach zewnętrznych i wewnętrznych nośnych, przyczynia się do usztywnienia
ścian budynku i zmniejszenia ugięć stropu. Zbrojony jest czterema prętami o
średnicy nie mniejszej niż 10 mm. Strzemiona w wieńcach wykonane są z prętów
okrągłych o średnicy 4,5 ÷ 6mm.

Żebra wykonuje się po ułożeniu pustaków,
są one zbrojone w sposób tradycyjny, jednym prętem o średnicy nie mniejszej
niż 10 mm. Co drugi pręt żebra zbrojenia dolnego jest w odległości około 1/5
rozpiętości stropu odgięty do góry i zakotwiony za skrajne zbrojenie
wieńca.

Strzemiona wykonane są z prętów okrągłych o średnicy 4,5 ÷ 6 mm,
i rozmieszczone co 30 cm. Zagęszcza się je przy podporach, jeśli jest to
potrzebne ze względu na siły poprzeczne. Przy niewielkich obciążeniach (np.
w stropach budynków mieszkalnych) i przy starannym wykonaniu konstrukcji można
nie stosować strzemion
w części środkowej przęsła (na około 0,6
rozpiętości).

Zaleca się, aby wysokość konstrukcji stropu była nie
mniejsza niż:
a) 1/30 rozpiętości stropu – w stropach ciągłych i częściowo
zamocowanych
b) 1/25 rozpiętości stropów wolnopodpartych.

Zbrojenie żeber głównych

Jako zbrojenie główne żeber stosować należy pręty o
średnicy nie mniejszej niż 10 mm. Stosowane średnice prętów (stal żebrowana
klasy A-III gat. 34GS) w zależności od rozpiętości stropu wynoszą:
- od 3,00
m – 10 mm
- od 3,00 4,00 m – 12 mm
- od 4,00 5,00 m – 14 mm
- od 5,00
6,00 m – 16 mm

Uwaga: Na strzemiona i pręty rozdzielcze stosować należy
pręty o średnicy nie mniejszej niż 4,5 mm.

Strzemion można nie wykonywać
w żebrach o rozpiętości nie większej niż 5,5 m (pod warunkiem odpowiedniego
otulenia betonem prętów zbrojenia, i że obliczeniowo nie wymagane jest zbrojenie
na ścinanie).

Strzemiona są wymagane przy rozpiętości większej niż 5,5 m (co
najmniej 4 strzemiona przy podporach w odstępach nie większych niż 33
cm).

Zbrojenie przęsłowe żeber głównych wprowadzać należy poza krawędź
podpory – zgodnie z PN-84/B-03264 w przypadku gdy:

- żebra nie wymagają
obliczeniowo zbrojenia strzemionami – na długość co najmniej 5 średnic zbrojenia
przęsłowego,

- żebra wymagają obliczeniowo zbrojenia strzemionami – na
długość co najmniej 10 średnic oraz na długość 15 średnic jeżeli powierzchnia
przekroju prętów doprowadzonych do podpory jest mniejsza niż 2/3 powierzchni
przekroju zbrojenia w środku przęsła. Ten przypadek może mieć miejsce, gdy ze
względu na oszczędność stali nie wszystkie pręty zbrojenia przęsłowego
doprowadzone są do podpory.

- żebra wymagają obliczeniowo zbrojenia
strzemionami – na długość co najmniej 10 średnic oraz na długość 15 średnic
jeżeli powierzchnia przekroju prętów doprowadzonych do podpory jest mniejsza niż
2/3 powierzchni przekroju zbrojenia w środku przęsła. Ten przypadek może mieć
miejsce, gdy ze względu na oszczędność stali nie wszystkie pręty zbrojenia
przęsłowego doprowadzone są do podpory.

Wzmocnienie żebra głównego

W stropach monolitycznych z wypełnieniem sztywnym i trwałym
wzmocnione żebra główne, przejmujące większe obciążenie równoległe do kierunku
rozpięcia stropu, wykonuje się przez rozsuniecie elementów wypełniających i
zwiększenie przekroju zbrojenia, odpowiednio do wyników obliczeń.

Żebra rozdzielcze

Wymaga się, aby rozstaw żeber
rozdzielczych w stropach gęstożebrowych był nie większy niż podano na zdjęciu nr
6.

Żeber rozdzielczych można nie wykonywać, gdy obciążenie użytkowe stropu
jest nie większe niż 2,0 kN/m2, a grubość płytki międzyżebrowej w najcieńszym
miejscu jest nie mniejsza niż 1/10 rozstawu żeber i nie mniejsza niż 30 mm,
względnie obciążenie użytkowe jest mniejsze niż 3,0 kN/m2 a płytka o grubości
jak wyżej zbrojona jest poprzecznie.

W stropach z wypełnieniem sztywnym
bez płytki górnej żebra rozdzielcze zaleca się dawać już przy rozpiętości
przekraczającej 4,0 m.

Zamocowanie przez połączenie z sąsiednim przęsłem

Połączenie konstrukcyjne żeber stropu z przęsłem sąsiednim
uzyskuje się przez przepuszczenie górnego zbrojenia żebra do sąsiedniego
przęsła, analogicznie jak stosuje się to zwykle przy zbrojeniu belek ciągłych,
lub gdy żebra sąsiednich przęseł nie leżą w jednej osi – przez zakotwienie
zbrojenia górnego w podciągu lub w wieńcu leżącym na ścianie
nośnej.

Schematem obliczeniowym stropu przy zamocowaniu żeber przez
połączenie konstrukcyjne z sąsiednim przęsłem może być wieloprzęsłowa belka
ciągła lub jednoprzęsłowa belka częściowo zamocowana.

Jeżeli schematem
obliczeniowym jest wieloprzęsłowa belka ciągła, maksymalny moment dodatni nie
może być:

- w przęśle pośrednim – mniejszy niż moment przęsłowy w belce
całkowicie zamocowanej na obu podporach (co nie eliminuje jednak potrzeby, jeśli
wynika to z obliczeń, zbrojenia górnego na całej długości belki),

- w
przęśle skrajnym – mniejszy niż moment przęsłowy w belce całkowicie zamocowanej
na jednej podporze.

Podpory żeber stanowiących belki ciągłe oblicza się
następująco:

- jeżeli wyobrażalne skosy wyprowadzone ze spadkiem 1:3 do
poziomu dolnej krawędzi przecięcia się żebra z betonem podciągu lub ławy,
przecinają się w obrębie tego betonu, przekrój sprawdza się w licu podpory na
moment podporowy, zredukowany według wykresu momentów. Jednakże ten zredukowany
moment nie powinien być mniejszy niż 3/4 momentu podporowego, obliczonego dla
przęsła całkowicie obustronnie zamocowane

- dla przypadku, jak na
zdjęciu 9, jeżeli wyobrażalne skosy wyprowadzone ze spadkiem 1:3 do poziomu
dolnej krawędzi przecięcia się żebra z podporą, przecinają się poniżej betonu
konstrukcyjnego podpory, przekrój sprawdza się jak wcześniej i oprócz tego w
środku podpory. Szerokość żebra b (przyjęta w linii dolnego zbrojenia) zwiększa
się w tym przypadku dwustronnie do b*, prowadząc od krawędzi podpory wyobrażalne
skosy poziome z nachyleniem 1:3 do ścian pionowych żebra; wysokość h przyjmuje
się równą wymiarowi podciągu lub ławy.

Izolacja termiczna stropu

Strop Ackermana od strony poddasza nieużytkowego (strychu)
należy docieplić styropianem układanym warstwą grubości 13 cm w przypadku
pustaków wysokości 18 cm i grubości 12 cm w przypadku pustaków wysokości 20 cm,
nakrytym wylewką cementową grubości 4 cm. Przy takim dociepleniu spełniona jest
wymagana dla budynków mieszkalnych norma cieplna i współczynnik przenikania
ciepła wynosi – k=0,296 W/m2*K < 0,3 W/m2*K.

Na podst. instr. Ceramika Harasiuki Sp. z o.o.