również w telekomunikacji powoduje, że również w tradycyjnych instalacjach
elektroenergetycznych pojawiają się odmienne podejścia do zagadnień sterowania,
nadzoru i zabezpieczeń. Od czasu pierwszych budynkowych instalacji elektrycznych były
one wyposażone w tradycyjne urządzenia takie jak bezpieczniki, gniazdka, wyłączniki
zwarciowe, łączniki krzywkowe, oprawy żarowe (później również świetlówkowe i
inne). Zaawansowanie tych instalacji osiągnęło stan, na którym ich komplikacja zmusza
do szukania innego podejścia do sposobów zasilania, szybkości lokalizacji i usuwania
ewentualnych zakłóceń.
Również ciągła presja na podnoszenie standardu powoduje, że techniczne
możliwości rozwoju tradycyjnych instalacji elektrycznych zostały już praktycznie
wyczerpane. Producenci urządzeń technik instalacyjnych tworzą własne systemy
sterowania i regulacji wprowadzając do techniki budynkowej elementy automatyki. Systemy
te są bardzo specjalizowane i choć spełniają większość wymagań to gdy na jednym
obiekcie stosuje się kilka z nich wtedy ilość wymaganych w takich sytuacjach kabli i
przewodów rośnie w postępie geometrycznym. Sytuację pogarsza jeszcze fakt, że
połączenie tych systemów w jedną funkcjonalną całość nie jest na ogół możliwe
bez zastosowania dodatkowych drogich urządzeń sterowania nadrzędnego. Obsługa takich
urządzeń wymaga wiedzy wykraczającej poza tak zwany poziom podstawowy.
W ostatnich latach nasila się trend by przy zakupie nowych urządzeń lub
instalacji nowych systemów zwracać uwagę na ich energochłonność i komfort obsługi.
Nierzadko czynnikiem decydującym o wybraniu konkretnego rozwiązania jest większa
oszczędność energii. Tendencja ta będzie się nasilać w miarę wzrostu kosztów
energii, która w Polsce jest jeszcze stosunkowo tania (w porównaniu z krajami Europy
Zachodniej). Decydujemy się na zakup rzeczy nowocześniejszych i przez to droższych, ale
w perspektywie czasu zwracających zainwestowane pieniądze z nawiązką.
Wszystkie powyższe aspekty wzięto pod uwagę (i znaleziono odpowiednie rozwiązania) przy projektowaniu zintegrowanego systemu EIB (European Instalation Bus – Europejska Magistrala Instalacyjna).
mgr inż. Wojciech Wiśniewski
Politechnika Łódzka