Urządzenie łazienki, z której będzie korzystała osoba o obniżonej sprawności ruchowej nie jest łatwe. Dlatego powinniśmy zadbać o optymalne rozwiązania pozwalające osobie niepełnosprawnej na samodzielne korzystanie z tego intymnego miejsca.

Łazienka musi znajdować się w miejscu łatwo dostępnym. Drzwi prowadzące do tego pomieszczenia powinny otwierać się na zewnątrz i mieć szerokość 90 cm, aby zmieścił się w nich wózek inwalidzki. Niezbędne jest także wyposażenie drzwi w uchwyty umieszczone na wysokości ok. 80 cm od podłogi. Istotnym problemem jest też  zapewnienie tzw. strefy ruchu, wolnej przestrzeni kołowej o promieniu 1,5m, która pozwoli na swobodne manewry
i obrót wózka.

Pomieszczenie łazienki powinno być pozbawione zbędnych sprzętów, takich jak pralka czy szafki stojące, które utrudnią poruszanie się na wózku czy balkoniku. Musimy zadbać o możliwość swobodnego podjazdu do poszczególnych urządzeń oraz odpowiednią wysokość instalacji armatury, np. umywalka powinna znajdować się na wysokości 80 cm, natomiast miska ustępowa – min. 46 cm nad posadzką. Przystosujmy także podstawowe urządzenia – umywalkę, kabinę natryskową czy muszlę klozetową do potrzeb i możliwości osoby niepełnosprawnej.

Umywalka – powinna być szersza, bardziej płaska niż modele tradycyjne. Atutem jest brak postumentu (tzw. nogi) lub półpostumentu osłaniającego syfon. Korzystanie z umywalki będzie łatwiejsze, gdy zamontujemy na niej stojącą baterię jednouchwytową, np. Kludi Medi-Care. Jej długi uchwyt ułatwi korzystanie z armatury osobom o ograniczonej sprawności ruchowej rąk, pozwalając na szybką regulację temperatury wody i intensywności wypływającego strumienia. Specjalnie ukształtowane baterie jednouchwytowe pozwolą na poruszanie uchwytu oraz regulację strumienia nawet przy pomocy przedramienia lub łokcia. Zastosowanie miękkiego tworzywa na powierzchniach kontaktowych uchwytu sprawia, że obsługa baterii jest niezwykle wygodna. Kierunek regulacji wody w bateriach Kludi Medi-Care przebiega zawsze od temperatury niskiej do wysokiej. Dzięki zastosowaniu w bateriach umywalkowych specjalistycznej głowicy ceramicznej, ograniczającej temperaturę do 45˚C, wykluczone jest niebezpieczeństwo poparzenia.

Natrysk – to najskuteczniejsze rozwiązanie w niewielkiej łazience. Kabina powinna mieć wymiary ok. 100 cm x 100 cm. Dobrym sposobem jest montaż kabiny nad bezprogowym brodzikiem wbudowanym w posadzkę lub bezpośrednio na podłodze ze spadkiem do kratki ściekowej. Taka instalacja umożliwi osobie niepełnosprawnej podjazd pod natrysk. Warto także zatroszczyć się o wyłożenie posadzki płytkami antypoślizgowymi.

Ograniczona sprawność rąk nie musi utrudniać kąpieli. Samodzielny prysznic umożliwi zainstalowanie baterii z termostatem. Przedłużone przyciski do obsługi baterii Kludi Medi-Care ułatwią ustawienie optymalnej temperatury kąpieli oraz regulację wypływu wody. Blokada przy 38˚C zagwarantuje ochronę przed poparzeniem.

Muszla ustępowa – deska sedesowa powinna znajdować się na wysokości siedziska wózka, czyli ok. 50 cm nad podłogą. Pamiętajmy także o pozostawieniu około 75 cm wolnego miejsca między ścianą a sedesem – w takiej przestrzeni z łatwością zmieści się wózek inwalidzki.

Urządzanie łazienki dla osoby o obniżonej sprawności wymaga zachowania odpowiednich odległości pomiędzy poszczególnymi elementami jej wyposażenia. Korzystanie z tego pomieszczenia znacząco ułatwią również elementy specjalne: uchwyty naścienne, pręty, słupki czy siedziska w kabinie natryskowej. Profilaktyczne pręty ścienne możemy zamontować m.in. w kabinie natryskowej lub tuż nad wanną. Są one wyjątkowo wytrzymałe, np. pręt ścienny Sirena-Care wytrzymuje obciążenie do 130 kg. Jego 50-milimetrowy odstęp od ściany umożliwia łatwe uchwycenie pręta, eliminując ryzyko upadków.

Optymalnie urządzona łazienka osoby niepełnosprawnej ogranicza do minimum występowanie sytuacji, w których konieczna jest pomoc takiej osobie w wykonywaniu intymnych czynności.