Za wyprawy ognioodporne uznaje się tynki i zaprawy wermikulitowe i perlitowe, które podwyższają odporność ogniową elementów budowlanych pokrytych nimi. Wymagania stawiane tym tynkom jako pokryciom przeciwpożarowym, podane są w normie DIN 4102.

Rodzaj
Tynki bez podkładu: tynki grupy PII (wysoce hydrauliczne zaprawy wapienne, zaprawy ze spoiwem PM, zaprawy cementowo-wapienne) lub PIVa (zaprawy gipsowe), PIVb (zaprawy gipsowo-piaskowe) i PIVc (zaprawy gipsowo-wapienne).

Tynki na podkładzie: tynki grupy PI (zaprawy wapienne tężejące na powietrzu lub w wodzie, hydrauliczne zaprawy wapienne), PII lub PIVa, PIVb lub PIVc. Także dwuwarstwowe wermikulitowe lub perlitowe zaprawy (środek wiążący cement lub gips), które mają grubość co najmniej 15 mm, uznaje się za tynki, nadające się do stosowania jako ochrona przeciwpożarowa.

Zastrzeżenia
Tynki bez podkładu muszą wykazywać wystarczającą przyczepność do powierzchni tynkowanej. Może być ona zapewniona przez obrzutkę i/lub narzut mechaniczny, albo mur z licznymi spoinami. Jeżeli podłoże jest gładkie, należy zastosować podkład pod tynk klasy A, (np. siatkę drucianą, siatkę ceglano-drucianą itp.), przy czym podkład winien być przede wszystkim dostatecznie przymocowany do chronionego elementu.

Wymagane grubości tynku chroniące przed pożarem zależą od rodzaju chronionego elementu, rodzaju ochronnej zaprawy i klasy odporności ogniowej elementu.

Literatura
KNUBLACH E: Einf.hrung in den baulichen Brandschutz (Wstęp do ochrony przeciwpożarowej budowli), Werner-Verlag, D.sseldorf 1994.
DIN 18550. Putze aus Mżrteln mit mineralischen Bindemitteln; Ausf.hrung (Tynki z zapraw ze spoiwem mineralnym, wykonawstwo).
DIN 4120. Brandverhalten von Baustoffen und Bauteilen; Zusammenfassung und Anwendung klassifirierter Baustoffe, Bauteile und Sonderbauteile (Odporność ogniowa materiałów i elementów budowlanych. Zestawienie i zakres stosowania kwalifikowanych materiałów, elementów i specjalnych elementów budowlanych).