- Budownictwo i budowa domu dla profesjonalistów – SolidnyDom.pl - http://solidnydom.pl -

Uszczelniacze

Horst Wild
Tłumaczył Andrzej Machalski

Wszelkie produkty używane do uszczelnień określa się jako uszczelniacze. Jedynie kit szklarski stosowany w rzemiośle malarskim i lakierniczym oraz w szklarskim, wytwarzany na bazie olejów schnących, zachowuje tradycyjną nazwę “kitu”.

W praktyce pojęcie “uszczelniacza” odnosi się obecnie, z niewieloma wyjątkami, do produktów natryskiwanych z pojemników typu “spray” lub też produkowanych w postaci gotowych taśm, służących do wypełniania lub przykrywania spoin (fug) lub wrębów w częściach budynku.

Wskazówki praktyczne

Wymagania
Uszczelniacze powinny na określonych przez producenta powierzchniach wykazywać dostateczną przyczepność, aby mogły przejąć na siebie obciążenia spowodowane rozszerzaniem, ugniataniem i siłą ciężkości – bez utraty przy tym swej funkcji uszczelniającej. Uszczelniacz powinien być zdolny do swej funkcji przez lata. Szczególne znaczenie ma jego odporność na starzenie się w zwykłych warunkach klimatycznych i wpływach środowiska. Ponieważ nie da się wpłynąć na te czynniki, ocenia się uszczelniacze po przechowaniu i obciążaniu w laboratorium w znormalizowany sposób.

Cechy fizyczne
Przez użycie odmiennych surowców powstają różnice właściwości fizycznych, wpływające na możliwości zastosowania, co można wykorzystać do scharakteryzowania poszczególnych uszczelniaczy.

Uszczelniacze dzieli sią na następujące trzy grupy “właściwościowe”, przy czym ocena odnosi się do stanu funkcyjnego produktu po w pełni zakończonym procesie reakcji:

  • twardniejące,
  • plastyczne,
  • sprężyste.

    Uszczelniacze twardniejące
    Uszczelniacze twardniejące przechodzą ze stanu plastycznego, nadającego się do układania – przez wpływy fizyczne i/lub chemiczne – w stan twardy, kruchy, odtąd niezmienny pod względem wymiarów.

    Uszczelniacze plastyczne
    Uszczelniacze plastyczne nie zmieniają swych plastycznych właściwości po ułożeniu. Mogą one również, po zakończeniu reakcji fizycznej i/lub chemicznej, zmienić swoje wymiary w spoinie (fudze) wskutek zewnętrznych działań mechanicznych, ale tylko w ograniczonym zakresie, bez utraty funkcji uszczelniającej. Nie mają one zdolności powracania do stanu pierwotnego (lub mają bardzo ograniczoną).

    Uszczelniacze sprężyste
    Plastyczne w chwili układania, uszczelniacze sprężyste po zakończeniu fizycznej i/lub chemicznej fazy reakcji mają właściwość zmieniania w spoinie (fudze) ich fabrycznego wyprofilowania wskutek zewnętrznych czynników mechanicznych, a po zniknięciu tych czynników znowu wracają do swego profilu wyjściowego (zdolność powrotu). Proces ten da się powtarzać w nieskończonej liczbie, choć rozmiar ruchu powrotnego jest ograniczony.

    W praktyce często spotykane określenia jakościowe, takie jak:

  • trwale plastyczny,
  • trwale sprężysty,
  • plastyczno-sprężysty,
  • sprężysto-plastyczny,
  • sprężysty częściowo plastyczny,
  • plastyczny częściowo sprężysty, nie są określeniami normowymi i dlatego nie powinny być używane, gdyż tych właściwości nie da się ująć liczbowo.

    Cechy chemiczne
    Uszczelniacze dzieli się też według ich bazy surowcowej. W tym celu wykorzystuje się określenia chemiczne i/lub określenia handlowe, które się sporadycznie utarły jako synonimy.

    Istnieje częściowy bezpośredni związek między bazą surowcową a podziałem fizycznym. Jednak nawet przy użyciu tego samego surowca można osiągnąć przez inną wersję receptury określone, pożądane właściwości fizyczne. Dlatego nie można uważać, że samo podanie surowca dokładnie scharakteryzuje określone cechy fizyczne lub właściwości uszczelniacza.



    Literatura
    BAUST E.: Praxishandbuch Dichtstoffe. Industrieverband Dichstoffe e.V. (IVD), D.sseldorf 1987 (Praktyczny podręcznik: Uszczelniacze).
    PN-B-24008:1997. Masa uszczelniająca.
    PN-B-30150:1997. Kity budowlane trwale plastyczne olejowy i polistyrenowy.
    PN-B-30151:1997. Kit tiokolowy.
    PN-B-30152:1997. Kity budowlane kauczukowe i asfaltowo-kauczukowe uszczelniające.
    PN-B-30154:1997. Taśmy uszczelniające poliuretanowe woskowane.
    PN-92/B-30177. Kit szklarski. Wspólne wymagania i badania.
    Uszczelnianie. Aprobaty techniczne – 33 numery aprobat Instytutu Techniki Budowlanej. Katalog 1999, Warszawa.
    DIN 18361 VOB C. Verglasungsarbeiten (Roboty szklarskie).
    DIN 18363 VOB C. Maler- und Lackierarbeiten (Roboty malarskie i lakiernicze).
    DIN 18540. Abdichten von Au§enwandfugen im Hochbau mit Fugendichtstoffen (Uszczelnianie spoin w ścianach zewnętrznych w budownictwie ogólnym przy użyciu uszczelniaczy).
    DIN 18545. Abdichten von Verglasungen mit Dichtstoffen (Uszczelnianie oszkleń przy użyciu uszczelniaczy).

    DIN 52460. Fugen- und Glasabdichtungen. Begriffe (Uszczelnianie spoin i oszkleń. Pojęcia).
    IVD-Merkblatt Nr. 23:Technische Richtlinien f.r das Abdichten von Fugen im Hochbau und Verglasungen. Industrieverband Dichtstoffe e.V. (IVD), D.sseldorf 1991 (Instrukcja: Techniczne wytyczne uszczelniania spoin w budownictwie ogólnym i oszkleń).

    • Artykuł wydrukowany z Budownictwo i budowa domu dla profesjonalistów – SolidnyDom.pl: http://solidnydom.pl

    Adres artykułu: http://solidnydom.pl/uszczelniacze.html

    Copyright © 2009 SolidnyDom.pl. All rights reserved.