Wilgotnośc drewna to określenie ilości wody zawartej w drewnie.

Wigotność drewna jest bezpośrednio zależna od wilgotności otaczającego powietrza, o ile do drewna nie ma dostępu woda wolna (z zewnątrz).Wraz ze wzrostem wilgotności powietrza wzrasta rownież O wilgotność wyrównawcza (wilgotność równowagi) drewna, aż osiągnięty zostanie stan nasycenia włókien.

Jeśli np. drewno zostanie przeniesione ze środowiska suchego w wilgotniejsze (albo też odwrotnie), wilgotność drewna zmienia się aż do osiągnięcia wartości stałej, nazywanej właśnie wilgotnością wyrównawczą. Przy wzrastającej wilgotności powietrza wzrasta również wilgotność wyrównawcza drewna, aż zostanie osiągnięty stan nasycenia włókien.

W przypadku wilgotności drewna rozróżnia się następujące stany:

Nasycenie wodą
Drewno jest całkowicie mokre, wszystkie wolne przestrzenie w/i pomiędzy ściankami komórek drewna są wypełnione wodą wolną (rys.1). Stan taki może być osiągnięty po wielu miesiącach składowania drewna w wodzie.

Strefa przejściowa pomiędzy nasyceniem wodą i nasyceniem włókien
Strefa przejściowa pomiędzy nasyceniem wodą i nasyceniem włókien określana jest również jako wilgotność zielona, świeżość leśna lub świeżość soczysta. Stan taki występuje np. zawsze bezpośrednio po wycięciu drzewa. Przeciętna wilgotnośc drzewa wynosi 55 – 70 %. Wolne przestrzenie wypełnione są wodą tylko częsciowo (rys. 2).

Nasycenie włókien
Tylko ścianki komórek są nasycone wilgocią. W pustych przestrzeniach nie wytępuje woda wolna. W zależności od gatunku drewna punkt nasycenia włokien waha się od 22 do 35%, przy czym nawet wewnątrz jednego pnia występują pewne różnice. Ustalenie nasycenia włókien jest bardzo trudne. Poniżej punktu nasycenia włókien drewno zaczyna “pracować” (złuszcza się kora, pęcznieje). Stan ten przedstawia rys. 3.

Strefa przejściowa pomiędzy nasyceniem włókien i stanem suchym
Dla cieśli ta strefa jest najważniejsza. W pustych przestrzeniach nie ma już wody wolnej. Woda znajduje się jeszcze w ściankach komórek, ale włókna nie sa nasycone. Zawartość wody zawiera się w przedziale 30 do 0%. Przy zwiększaniu lub zmniejszaniu odkładania się wody w ścianach komórek występują zmiany objętości, które ogólnie określane są jako pęcznienie lub wysychanie rys. 4).

W budownictwie drewnianym tarcicę charakteryzuje się jako:
świeżą kiedy średnia wilgotność drewna wynosi powyżej 30% (dla przekrojów większych od 200 cm 2 powyżej 35%),
półsuchą gdy średnia wilgotność drewna wynosi powyżej 20%, ale nie więcej niż 30% (dla przekrojów większych od 200 cm 2 nie więcej niż 35%),
suchą gdy średnia wilgotność drewna wynosi poniżej 20%.

Stan suchy
Stan po wysuszeniu drewna. Drewno praktycznie nie zawiera wody (rys. 5). Ten stan nie wystepuje w przypadku drewna wbudowanego. Stan suchy jest bardzo ważną wielkością odniesienia przy podawaniu właściwości drewna, zależnych od jego wilgotności. Pojęcie stanu suchego jest ważne także jako podstawa do obliczenia wydajności, gęstości włokien, dawek chemikaliów, ilości wapna przy produkcji celulozy, płyt papierowych, pilśniowych i wiórowych, oraz do ustalania wagi surowego drewna.

Literatura
DIN 4074. Sortierung von Nadelholz nach der Tragf-higkeit (Gatunki drewna iglastego w zależności od wytrzymałości).
DIN 18 334. Zimmer- und Holzbauarbeiten (Prace ciesielskie i w budownictwie drewnianym).
DIN 68 365. Bauholz f.r Zimmerarbeiten (Drewno budowlane do prac ciesielskich).