Współczynnik oporu przewodzenia ciepła (1?L) określa stopień izolacyjności cieplnej elementu budowlanego zależnie od jego grubości s i współczynnika przewodzenia ciepła l.

Podstawowa zasada jest następująca: im wyższa wartość współczynnika oporu przewodzenia ciepła 1?L, tym lepszymi właściwościami izolacyjnymi charakteryzuje się materiał.

W przypadku elementów budowlanych składających się z jednej warstwy opór przewodzenia ciepła oblicza się wg poniższego równania:

Dla elementów budowlanych, składających się z kilku warstw ułożonych jedna obok drugiej wartość oporu przewodzenia ciepła 1???oblicza się sumując grubości poszczególnych elementów s1 , s2 ….sn podzielone przez ich współczynniki przewodzenia l1 , l2 ..?ln jak następuje:

Jeśli wartości współczynników oporu przewodzenia ciepła danego materiału nie są wymienione w normie (np. dla materiałów nowych), wartości takie należy ustalić doświadczalnie. Badanie takie może wykonać instytucja uprawniona np. Instytut Techniki Budowlanej. Wartości te powinny być następnie opublikowane i dopiero na tej podstawie mogą być uznane za wartości równorzędne znormalizowanym.

Literatura
DIEM P.: Bauphysik in Zusammenhang (Fizyka budowli w zastosowaniach) Bauverlag GmbH, Wiesbaden, Berlin, 1996.
G-SELE K.: Schall, W-rme, Feuchte (Hałas, ciepło, wilgoć). Bauverlag GmbH, Wiesbaden, Berlin, 1997.
PN-B/91-02020. Ochrona cieplna budynków. Wymagania i obliczenia.
PN-B/94-02021. Izolacja cieplna. Wielkości fizyczne i definicje.
PN-B/94-02023. Warunki wymiany ciepła i właściwości materiałów.
PN-B/83-03406. Ogrzewnictwo. Obliczanie zapotrzebowania ciepła pomieszczeń o kubaturze do 600 m 3 .
DIN 4108. W-rmeschutz im Hochbau; W-rme- und feuchtetechnische Kennwerte (Ochrona cieplna w budownictwie; Współczynniki techniki cieplnej i klimatyzacji).
DIN 4108. W-rmeschutz im Hochbau; Berechnungsverfahren (Ochrona cieplna w budownictwie; Sposoby obliczenia).