Producenci prześcigają się w
coraz to nowszych i lepszych produktach do ociepleń. Warto zwrócić
uwagę na całościowe systemy, dzięki którym oszczędzamy czas oraz mamy
gwarancję, że dom zostanie ocieplony na najwyższym poziomie.

Kompleksowe systemy dociepleń budynków bazują na dwóch rodzajach
warstwy izolacyjnej – styropianie lub na wełnie mineralnej. Styropian
jest rozwiązaniem tańszym i wciąż najczęściej wykorzystywanym przy
pracach ociepleniowych. Natomiast systemy oparte na wełnie mineralnej
odznaczają się dobrą paroprzepuszczalnością i są niepalne. Systemy
ociepleń ze względu na zastosowaną warstwę izolacyjną – styropian lub
wełnę mineralną, odznaczają się innymi cechami.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze systemu

Przede wszystkim istotną kwestią jest niepalność produktów i
komponentów stosowanych do dociepleń budynków, co zwiększa poziom
bezpieczeństwa. W następnej kolejności liczy się odporność na wilgoć,
grzyby i glony, ponieważ system podatny na ich działanie nie będzie
spełniał dobrze swoich funkcji termoizolacyjnych. Systemy ociepleniowe
powinny być komponowane z produktów pochodzących od tego samego
producenta, gdyż tylko wtedy mamy pewność, że poszczególne warstwy będą
ze sobą współpracować, a nam dadzą gwarancję niezmienności ich
parametrów przez długi czas.

Na rynku jest już dostępny system kompleksowy, który daje nam
możliwość łączenia oraz krzyżowania poszczególnych elementów systemu –
Tytan Professional EOS.

Czym jest System Ociepleń Tytan EOS:

Tytan Professional EOS to kompleksowy system ociepleń ścian
zewnętrznych. Teraz sami możemy zadecydować, jakie cechy nadać
ociepleniu. W ramach Tytan Professional EOS mamy do wyboru trzy
komplementarne systemy: ELASTYCZNY / wytrzymały, ODDYCHAJĄCY / naturalny i SAMOCZYSZCZĄCY / perlisty.

W skład każdego systemu wchodzą:

• zaprawa klejowo-szpachlowa do przyklejania styropianu i zatapiania siatki
• grunt do sytemu
• tynk cienkowarstwowy
• farba elewacyjna

W dwóch systemach (Elastycznym/wytrzymałym i
Samoczyszczącym/perlistym) materiałem izolacyjnym jest styropian,
natomiast wełna mineralna jest elementem systemu
Oddychającego/naturalnego. W zależności od cech, jakie chce się
uzyskać, w technologii produkcji danego systemu używa się kombinacji
specjalistycznych składników o optymalnie dobranych parametrach.
Pozwala to osiągnąć przez system przypisane mu cechy, tj. elastyczny i
wytrzymały; oddychający i naturalny, samoczyszczący i perlisty.

Ocieplenie z Systemem Ociepleń Tytan EOS – to takie proste.

1. Przyklejanie warstwy izolacyjnej – przygotowanie podłoża

Podłoże powinno być stabilne, równe, nośne, suche, oczyszczone z
warstwy kurzu, brudu, wapna, oleju, tłuszczu, wosku, i resztek farb
olejnych i emulsyjnych. Stare, kredujące i pylące podłoża oraz podłoża
o dużej nasiąkliwości należy zagruntować preparatem gruntującym Grunt
TYTAN LUB GRUNT do systemów Elastyczny. Gruntowanie należy wykonać
również w przypadku, gdy podłoże stanowi np. słabsze tynki cementowe i
cementowo-wapienne, jak również w przypadku murów z betonu komórkowego
lub pustaków żelbetowych. Należy sprawdzić przyczepność istniejących
tynków i powłok malarskich. Tynki i farby o złej przyczepności tzw.
„głuche” usunąć, a wszelkie nierówności i ubytki większe niż 20 mm
uzupełnić.

2. Przygotowanie zaprawy – zaprawa klejowa do przyklejania styropianu E

Zaprawę
klejową przygotowujemy przez wsypanie całej zawartości worka (25 kg) do
odmierzonej dokładnie ilości (5,5 litra) czystej i chłodnej wody i
wymieszanie za pomocą wiertarki z mieszadłem, aż do uzyskania
jednorodnej konsystencji bez grudek . W przypadku równych i gładkich
podłoży, zaprawę nanosimy po całej powierzchni płyty termoizolacyjnej
przy pomocy pacy ząbkowanej 8 – 12 mm tak, aby po przyklejeniu tworzyła
warstwę o grubości 2 – 5 mm. Na podłożach nierównych przyklejamy płytę
metodą pasmowo-punktową. Polega ona na naniesieniu zaprawy kielnią po
obwodzie płyty wzdłuż jej krawędzi pasem o szerokości około 3 – 5 cm i
dodatkowo na środku płyty należy nałożyć od 3 do 6 placków zaprawy tak,
aby w sumie zaprawa pokrywała, co najmniej 40% powierzchni płyty. Po
wstępnym stwardnieniu zaprawy (po ok. 2 dniach), płyty należy
przeszlifować papierem ściernym i przymocować dodatkowo specjalnymi
łącznikami mechanicznymi w ilości minimum 4 szt./m2, a wzdłuż krawędzi
budynku minimum 8 szt./m2

3. Wykonanie warstwy zbrojnej – zaprawa klejowo-szpachlowa do przyklejania styropianu i zatapiania siatki E.

Po
związaniu zaprawy klejowej (po ok. 2 dniach) jeżeli są nierówności,
płyty należy szlifować papierem ściernym do momentu wyrównania
powierzchni. Przygotowujemy zaprawę przez wsypanie całej zawartości
worka (25 kg) do odmierzonej dokładnie ilości (5,5 litra) czystej i
chłodnej wody i wymieszanie za pomocą wiertarki z z mieszadłem, aż do
uzyskania jednorodnej konsystencji bez grudek. Na odpowiednio
przygotowanej powierzchni płyt styropianowych należy nanieść gotową
zaprawę, rozprowadzając ją stalową pacą zębatą, na grubość 2 – 3 mm i
zatopić w niej siatkę zbrojoną z włókna szklanego.

Siatkę zaleca się zatapiać pionowo z zachowaniem zakładów 10 cm i
zaszpachlować na gładko. Następnie nanieść drugą warstwę zaprawy o
grubości ok. 1 mm tak, aby siatka była całkowicie niewidoczna.

4. Gruntowanie podłoża – grunt do systemu E

Po ok. 2 dniach od nałożenia zaprawy klejowo szpachlowej możemy
gruntować. Podkład gruntujący nanosimy równomiernie na powierzchnię za
pomocą pędzla, wałka lub przez natrysk mechaniczny.

5. Wykonanie wyprawy tynkarskiej – tynk cienkowarstwowy E

Tynk nakładamy warstwą o grubości ziarna kruszywa, przy pomocy
gładkiej pacy ze stali nierdzewnej. Nadmiar materiału należy ściągnąć z
powrotem do wiadra i przemieszać. Strukturę tynku uzyskuje się poprzez
zacieranie pacą z tworzywa sztucznego. Powstałą powierzchnię warstwy
zacieramy na mokro do uzyskania żądanej faktury. Zaciera się ruchami
okrężnymi w jedną stronę (faktura „baranek) lub ruchami okrężnymi,
pionowymi, poprzecznymi (faktura „kornik”) w zależności od oczekiwanego
układu rys.

Zaciera się ruchami okrężnymi w jedną stronę (faktura „baranek) lub
ruchami okrężnymi, pionowymi, poprzecznymi (faktura „kornik”) w
zależności od oczekiwanego układu rys. Materiał należy nakładać metodą
„mokre na mokre”, nie dopuszczając do zaschnięcia zatartej partii przed
naciągnięciem kolejnej. W przeciwnym razie miejsce tego połączenia
będzie widoczne. Przerwy technologiczne należy z góry zaplanować (np. w
narożnikach i załamaniach budynku).

6. Malowanie elewacji – farba elewacyjna SO

Farbę
należy nanosić na odpowiednio przygotowane wcześniej podłoże dwukrotnie
za pomocą pędzla, wałka lub przez natrysk mechaniczny. Farbę nanosimy w
ilości zapewniającej uzyskanie jednolitej i równomiernej powłoki.
Pomiędzy nakładaniem kolejnych warstw trzeba zachować co najmniej 6
godzinne przerwy technologiczne. Kolejną warstwę należy nakładać
stosując metodę „na krzyż”, pamiętając o zachowaniu dla danej warstwy
jeden kierunek nakładania. Należy również z góry zaplanować przerwy
technologiczne podczas malowania np. w narożnikach i załamaniach
budynku, na styku kolorów itp. Na jednej płaszczyźnie prace należy
prowadzić bez przerw, w sposób ciągły, stosując technologię „mokre na
mokre”, unikając przerw w pracy. Aby uniknąć różnic w odcieniach barw
należy na jedną płaszczyznę stosować farbę z tej samej serii
produkcyjnej.

Działając zgodnie z tymi wskazówkami ocieplimy nasz dom jak należy,
a dzięki temu ciepło pozostanie w pomieszczeniach – na długą zimę i
długie lata.