Heinz Freudenberg – Tłumaczył Bronisław Bartkiewicz

Domieszki do zapraw są to środki, które zmieniają właściwości zaprawy przez działanie chemiczne lub fizyczne, a w przeciwieństwie do dodatków dodawane są w niewielkich ilościach. Służą one do poprawy, np. urabialności, obniżenia przepuszczalności wody lub przyspieszenia czasu wiązania. Ponadto są również domieszki, które wpływają dodatnio na przyczepność zaprawy do podłoża. Domieszka może być użyta tylko wtedy, gdy wykluczone jest wystąpienie negatywnych wpływów na zaprawę lub mur. Również należy brać pod uwagę ochronę przed korozją zbrojenia lub stalowych zakotwień w murze. Wymienione powyżej warunki są spełnione, jeśli domieszka ma atest Instytutu Techniki Budowlanej. W przypadku innych domieszek należy wykazać ich nieszkodliwość w próbach testowych. Przed ich zastosowaniem należy zawsze przeprowadzić próbę przydatności dla danej zaprawy.

W zależności od sposobu działania rozróżnia się następujące atestowane domieszki:

  • substancja spieniająca,
  • upłynniacz,
  • środek uszczelniający,
  • środek opóźniający wiązanie,
  • środek przyspieszający wiązanie.

    Po dodaniu domieszki niektóre cechy zaprawy są zmienione w znacznym stopniu. Np. podwyższona porowatość prowadzi do wyraźnego zmniejszenia wytrzymałości zaprawy. Dodatkowo należy przypomnieć o konieczności ścisłego przestrzegania zaleceń producenta i przepisu stosowania.

    Literatura
    POHL, SCHNEIDER, WORMUTH: Mauerwerksbau (Budownictwo z cegły), 1984.
    PN-87/B-03 002. Konstrukcje murowane. Obliczenia statyczne i projektowanie.
    DIN 1053-1. Mauerwerk: Berechnung und Ausf.hrung (Konstrukcje murowane: Obliczenia i wykonanie).